Dzieci do pewnego wieku mogą odczuwać nieuzasadniony strach przed zasypianiem w samotności. Szczególnie jeśli ich sypialnia jest spowita ciemnością. Jednak z czasem powinny stopniowo i w sposób zupełnie naturalny przyzwyczajać się do takiego zasypiania. Co jednak należy zrobić, jeśli pomimo coraz starszego wieku, dzieci nadal nie umieją zasnąć same i boją się ciemności? Możliwości jest wiele. Przede wszystkim trzeba zlokalizować źródło tego problemu. A może być ich wiele. Przede wszystkim trzeba szczerze porozmawiać z dzieckiem na temat tego, dlaczego boi się spać samo. Czy obawia się potworów z ciemności czy ma inne lęki. Kiedy je poznamy, trzeba poszukać ich przyczyny. Dzieci same z siebie nie imaginują sobie takich problemów. Zwykle wywodzą się one z oglądanych filmów, kreskówek, gier komputerowych oraz opowieści rówieśników. Co w takim przypadku?

Trzeba dzieciom wytłumaczyć różnice pomiędzy światem rzeczywistym i fikcją. To jednak nie zawsze wystarczy. Dobrym pomysłem jest udowodnienie dziecku że jego pokój jest zamknięty. Że do szafy nikt nie może się wślizgnąć i nie ma tam żadnego tajemniczego przejścia do innego świata. Co jeszcze możemy zrobić?

Pomyśleć o zainstalowaniu dodatkowego źródła oświetlenia. Czasami niewielka lampka nocna, pobierająca minimalną ilość energii elektrycznej może okazać się zbawienna dla dziecka. Delikatnie rozświetlając ciemność, nie będzie utrudniać zasypiania dziecku, a w razie jego przebudzenia, nie zaskoczy go ciemność spowijająca jego pokój.